W drzwiach Kościoła

 

 

 

 

Dziewczynki, wraz z towarzyszącymi im osobami, często klęczały pod zamkniętymi drzwiami kościoła.

Wyjaśnienie symboliki..

Garabandal jest waszą mapą na te czasy. Ukazuję wam, jak macie żyć, aby odnaleźć Mnie w zamęcie tego wieku i nie utracić wiary. Proszę was o zupełną ufność w Moją matczyną miłość i opiekę nad wami. Jeśli Ja was prowadzę, a uwierzcie, że tak jest, nie musicie się lękać ani ciemności, ani trudnej drogi, ani niebezpieczeństw, jakie na was czekają. Żadna nawałnica nie może oddzielić was ode Mnie, bo jestem wam Matką i im bardziej niebezpiecznie staje się wokół was, tym silniej będziecie odczuwać Moją obecność. Nie mają znaczenia nawet wasze upadki, bo jeśli naprawdę wsłuchujecie się w Mój głos, upadacie wciąż w Moje ramiona, a Ja z czułością was podnoszę. Jestem obecna na waszej drodze, jestem obecna w waszych rodzinach, żyję wraz z wami, waszymi codziennymi sprawami. Nie chcę być waszą Matką od święta. Chcę być waszą Matką w waszych domach, pośród waszych zwykłych, codziennych czynności. Nie zależy Mi tyle na czci, co na ufności, abym mogła troszczyć się o was, przebywając zawsze blisko was. Dlatego proszę, abyście wy przebywali blisko Mnie.  Całe Moje przesłanie zawiera się w symbolice drogi jako życia. Kiedy przemierzacie ją wraz ze Mną, wsłuchani w Moje wezwanie, pokonacie ją mimo wszelkich przeszkód szybko, nie czyniąc sobie żadnej krzywdy i prędko doznając Mojej pociechy.

Znak krzyża

Jeden z dziewczynek uczynił znak krzyża na wszystkich otaczających ją osobach, z wyjątkiem jednej. . . Możemy sobie wyobrazić konsternację tej osoby. Proboszcz zapytał później dziewczynkę, dlaczego nie uczyniła znaku krzyża nad tą osobą. A dziewczynka odpowiedziała, że ​​Dziewica powiedziała, że ​​ta osoba była jedyną z obecnych, która uczyniła znak krzyża, wstając rano. Po przesłuchaniu wszystkich zaangażowanych dowiedziano się, że rzeczywiście tak było. »

Ostrzeżenie. Świadectwa i proroctwa o oświeceniu sumień

Książka: Christine Watkins

Czym jest oświecenie sumień? Czy już niedługo doświadczymy małego sądu zapowiadanego przez wielu świętych? Jak będzie wyglądało ostrzeżenie?

Ludzie żyją dziś tak, jakby Bóg nie istniał. W pogoni za karierą, zyskiem i przyjemnościami zapominają o tym, że każdy z nas będzie sądzony za swoje postępowanie. Kiedy to nastąpi? Czy jesteśmy w stanie się na to przygotować?

W swojej bestsellerowej książce Christine Watkins opisuje przełomowy moment, w którym wszyscy poznamy przenikającą prawdę o stanie swojej duszy – czyli oświecenie sumień. Jak będzie wyglądała ta chwila? Co się stanie z ludźmi pogrążonymi w grzechu?

Autorka zebrała proroctwa dotyczące ostrzeżenia, jakie otrzymało wielu świętych, między innymi święta siostra Faustyna. W książce znalazły się też wstrząsające świadectwa osób, które doświadczyły małego sądu i oświecenia sumienia.

Ostrzeżenie to książka dla wszystkich, wierzących i niewierzących, chrześcijan i przedstawicieli wszystkich innych religii i wierzeń, ponieważ to wydarzenie mistyczne zapowiadane od pięciu stuleci przez świętych i mistyków Kościoła dotknie każdego człowieka na ziemi. Po nim nic już nie będzie takie samo. To będzie ostatni wstrząsający krzyk Boga wołającego o nasze nawrócenie. Bądź gotowy, bo nie znasz dnia ani godziny, w której Pan przyjdzie, aby ostatni raz ostrzec ludzkość przed sądem nad światem i Kościołem. Czuwaj, módl się i pokutuj. Bądź gotowy.

ks. Dominik Chmielewski SDB

Krucyfiks całowali dziesiątki niewidzialnych ludzi

2 listopada Matka Boża niejako potwierdziła ten zwyczaj modlenia się za zmarłych, często prowadząc dziewczęta w ekstazie do robienia tego właśnie. Prowadziła ich na cmentarz wiejski, pojedynczo lub w różnych grupach. Co istotne, zdarzało się to częściej w listopadzie niż w innych porach roku. Znaczenie tego potęguje fakt, że Hiszpanie tak naprawdę nie odwiedzają grobów swoich zmarłych. W rzeczywistości z reguły dziewczęta w ekstazie nie wchodziły na cmentarz. Zatrzymali się przy bramie z kutego żelaza, która zapewnia dostęp do kwadratowej działki otoczonej kamiennymi murami, która stoi w odosobnieniu na polu kilkaset metrów na północny zachód od wioski.

Ekstazy z 2 listopada 1961 i 1962 roku w niezwykły sposób ilustrują tę więź z „cierpiącymi duszami czyśćcowymi”. Prowadzeni przez Najświętszą Dziewicę do bram cmentarza, gdzie w ekstazie szli regularnie, dziewczynki wpychały swoje ramiona przez kraty bramy i trzymając w dłoni krucyfiks, jakby go całowali dziesiątki niewidzialnych ludzi.
[Fragment z książki „Garabandal”, s. 116]