13 STYCZNIA 1963 Ostatnia ekstaza Mari-Loli (dwa miesiące później ona, podobnie jak Conchita, wejdą w fazę swoich lokucji). Już od jakiegoś czasu (jesień 1962) wizjoner wiedział, jaki będzie rok przyszłego Ostrzeżenia, a także, że „ostrzeżenie nadejdzie niecały rok przed wielkim Cudem”, a ponadto, że „oba te przyszłe wielkie wydarzenia mogą nastąpić w tym samym roku…” (Pierwsze publiczne oświadczenia Mari-Loli, 1975). Z książki „Garabandal”, J.Serre, strona 162
14 STYCZNIA 1963: CONCHITA POZNAJE DATĘ „WIELKICH WYDARZEŃ DNIA „D”. (DATA CUDÓW) Św. Michał Archanioł w końcu podał dokładną datę przyszłego dnia „D” (data cudu) samej Conchicie. W końcu powie to Marii Herrero de Gallardo z Santandar. Że „do roku 2000 wszystko będzie już blisko”. Książka „GARABANDAL” J. Serre s. 163
W ten Wielki Czwartek Conchita dowiedziała się o przyszłym „Senalu”, Znaku, który zaraz po wydarzeniach z Dnia „D” pozostanie w miejscu Sosen do końca czasów, w postaci świetlistego kolumna, rodzaj chmury w dzień i ogień w nocy. ” Zjawisko to będzie symbolizowało, poprzez swoje oczywiste konotacje biblijne, eklezjalne i eschatologiczne, obecność Boga pośród swego ludu, tak oświeconego i prowadzonego w jego ziemskiej wędrówce do „Ziemi Obiecanej”. Któż więc nie zauważyłby, że taki znak niewątpliwie będzie stanowił dla samych Żydów, jakby na początku XXI wieku, potężne i zdumiewające przypomnienie przymierza na Synaju i jego głębokich wymagań? Albowiem „są umiłowani (Boga) przez wzgląd na swoich przodków; albowiem dary i powołanie Boże są nieodwołalne ”(Rz 1, 28-29). Rzeczywiście, w ten sposób Garabandal objawi w szerszym, proroczym zakresie bogactwo tego, co nazywamy„ tajemnicą Karmelu ”. (…) którego wciąż jesteśmy zbyt nieświadomi. Ta tajemnica, z jej oczywistym związkiem z wielką postacią proroka Eliasza, tak drogiego Żydom, odnosi się oczywiście do „tajemnicy ludu Izraela”, z którym Jahwe zakończył sojusz w przeszłości, ale także z całym Ludem Bożym, eschatologicznym Izraelem. ” Dokładnie w miejscu, w którym wyłoni się ten cudowny „Senal”, ostatecznie powstanie sanktuarium ku czci św. Michała Archanioła, „Opiekuna Ludu Bożego”. Możemy również zauważyć, że ten wielki „Znak” z konieczności będzie miał głęboki związek z samą naturą Cudu, który ma nadejść. Będzie nie tylko widoczne dla każdego, ale będzie można nawet fotografować i oglądać telewizję, ale nie dotykać, tak niezwykłego zjawiska nadprzyrodzonego.
Maryja o wartości kapłaństwa Z „Conchity, pamiętnika”, s. 94: „Matka Boża opowiadała nam o wartości księdza. Porównywała go do świętego Anioła i mówiła, że jeśli widzimy świętego Anioła i księdza, powinniśmy najpierw uznać księdza albo paść na kolana przed księdzem, a nie przed Aniołem. Powiedziała nam, że to dlatego, że ksiądz jest konsekrowany, bo trzymał Jezusa Chrystusa w dłoniach konsekrowanych, a święty Anioł nie”.
Wizja Najświętszego Serca Jezusa, wywiad Hiacynty z księdzem Benakiem 23 grudnia 1978 r. Hiacynta udzieliła wywiadu jezuickiemu misjonarzowi, o. Francisco Benacowi, w jego domu w Kalifornii. Oto kilka fragmentów tej rozmowy: Ksiądz Benac: Czytaliśmy o twojej wizji Najświętszego Serca. Proszę opowiedzieć o tym doświadczeniu. Hiacynta: Przypominam sobie dzień, kiedy we czwórkę poszliśmy trochę dalej (uliczką) od miejsca, w którym po raz pierwszy pojawił się święty Anioł – nikt z wioski nie szedł za nami – kiedy nagle pozostała trójka wpadła w ekstazę na widok świętego Anioła. Byłem trochę w tyle i widząc ich w ekstazie, powiedziałem sobie: „Ale ja nic nie widzę”. Wtedy nagle jak błyskawica ujrzałam Najświętsze Serce Jezusa, które wywarło na mnie głębokie wrażenie. Nie przemówił do mnie, ale Jego spojrzenie wniknęło głęboko w moje serce. Benac: Co zrobiło na tobie największe wrażenie? Hiacynta: Jego oczy, Jego spojrzenie – spojrzenie, które wniknęło we mnie tak głęboko, że nie potrafię tego wytłumaczyć. Benac: Jakie były twoje myśli w tym momencie? Hiacynta: Och, Ojcze, bardziej niż widok Matki Bożej, ta wizja Najświętszego Serca Jezusa wywarła na mnie największe wrażenie, chociaż już Go nie widziałam. Ilekroć widzę Jego obraz, mam intensywne uczucie, że nagle widzę kogoś bardzo drogiego. Benac: Nadal to czujesz? Hiacynta: O tak. Ilekroć widzę Jego obraz lub rozmawiam o Nim, tak jak teraz, czuję w sobie coś, czego nie potrafię wyjaśnić.
Przedruk w „GARABANDAL JOURNAL” maj-czerwiec 2005.
OJCIEC PIO, GARABANDAL I ROSJA – WIELKI CUD MUSI BYĆ OPŁACONY KRWIĄ W CAŁEJ EUROPIE”
Źródło następujących informacji o objawieniu w Garabandal i roli Rosji w przyszłych wydarzeniach pochodzi z książki niemieckiego autora Albrechta Webera: Garabandal — The Finger of God.
„W wywiadzie panna Christine Bocabeille rozmawiała z wizjonerką Garabandal Mari Loli o nadchodzącym „Ostrzeżeniu”. Zapytała wizjonera: „Jeśli nie wolno ci podać dokładnego roku Ostrzeżenia, być może mógłbyś mi w przybliżeniu powiedzieć, kiedy to nastąpi”.
Mari Loli: „Tak, w tym czasie świat będzie tego najbardziej potrzebował”.
Christine: „Kiedy to nastąpi?”
„Kiedy Rosja niespodziewanie i nagle zapanuje i przytłoczy dużą część wolnego świata.
Bóg nie chce, aby stało się to tak szybko. W każdym razie Ostrzeżenie nadejdzie, gdy zobaczycie, że Mszy Świętej nie można już swobodnie odprawiać; wtedy świat najbardziej będzie potrzebował interwencji Boga.
Najsłynniejszy z Wizjonerów z Garabandal również mówił o Rosji jako podpory Ostrzeżenia i „Wielkiego Cudu:
Conchita powiedział: „Papież pojedzie do Rosji, do Moskwy. Gdy tylko wróci do Watykanu, w różnych częściach Europy wybuchną działania wojenne”. Nie wiemy, kiedy to wszystko się wydarzy,
Conchita wspomniała, że Ojciec Pio, podczas jej wizyty u niego, powiedział jej: „Wielki cud Bożego cudu musi być zapłacony wielką krwią w całej Europie”. Ponieważ ta informacja jest nowa dla wielu angielskich czytelników, chcemy ponownie powiedzieć, że p. Weber jest źródłem.
Strona 1260.org podsumowuje, co dzieje się po rozpoczęciu działań wojennych Rosji przeciwko światu:
Wygląda na to, że ogólnoświatowe przejęcie kierowane przez Rosję zakończyło się sukcesem, a pośród tej przerażającej agresji będzie wstrząsające prześladowanie Kościoła.
Księża będą musieli się ukrywać, kościoły zabite deskami, a wiernym będzie bardzo trudno praktykować swoją religię. Wygląda na to, że Kościół zniknął. Czas trwania tych prześladowań nie jest znany, ale będzie to działanie Boga, Ostrzeżenie, aby je powstrzymać. Aby zakończyć pozytywną nutą, ponownie cytujemy słowa ks. Artykuł Brennan z 1983 roku:
„W wyniku tego wszystkiego nastąpi zwrócenie się do Boga, które będzie pasować do odstępstwa od Boga, które je poprzedziło, w wyniku czego, jak powiedziała Matka Boża w Fatimie, „nada się ludzkości era pokoju”.
Świadectwo z Magdaleną Fuenzalidą o wizjonerce z Chile w Garabandal, która w kwietniu tego roku odwiedza Garabandal. Będąc w okolicy 9 sosen wpada w ekstazę i przyjmuję Mistyczną Komunię Świętą. Magdalena Fuenzalida opowiada całość zdarzenia oraz filmuje to wydarzenie. Identycznie jak Conchita przyjmowała Komunię Świętą w latach 60-tych.
W ustawieniach filmu można przełączyć na język Polski
W 2016 Jezus podyktował już siódmą Drogę krzyżową dla ks. Piotra Natanka. Kto był wtedy w Częstochowie ją usłyszał !
Przytaczam tu fragment Stacji XIV – Pan Jezus złożony do grobu.
…Kiedy przyjdę, nie będę wzgardzonym i poranionym Chrystusem, ale ukażę wam Moją chwałę i władzę, jaką dał Mi Ojciec. Bądźcie wówczas gotowi na przyjęcie Mnie, aby poranek Mojego Zmartwychwstania był dla was dniem błogosławionym, w którym spotkacie się ze Mną twarzą w twarz i kiedy wezwę was po imieniu. W tym dniu zawołam jako Król całego świata, do narodów, które będą godne. W tym błogosławionym dniu Judasz będzie już pogrzebany i Moja łaska na niego nie spłynie. Czuwajcie i módlcie się, abyście wytrwali pod krzyżem i ujrzeli Moją prawdziwą chwałę. Amen.
(Orędzia na czasy Ostateczne które właśnie nadeszły)
Juan Alvarez Seco, szef Gwardii Cywilnej, stwierdził: „Dnia 12 października, będąc z dala od innych, otrzymałem krzyż do ucałowania od czterech dziewcząt, jakby to były gratulacje od Dziewicy za to, że byłam świętem naszego patronem i za przybycie tego wieczoru do Garabandal.»] podczas innego dnia naszych objawień, na których byliśmy obecni z Loli. Kiedy patrzyliśmy na Dziewicę, pod stopami Dziewicy widać było gwiazdę z bardzo długim ogonem. Widziało to kilka osób. Zapytaliśmy Dziewicę, co to znaczy; ale nie odpowiedziała. Ekstazy, które rozpoczęły się wieczorem 12 października, przeciągnęły się do środka nocy. Ludzie zaczęli wychodzić, a około 2:30 rano prawie nikt nie pozostał na małym placu w wiosce, z wyjątkiem małej grupy składającej się z odpowiedzialnych mężczyzn: doktora Ortiza z Santander, Luisa Adaro z Gijón, Rafaela Sanza Molinera z Oviedo i Rufino Alonso z Pola de Siero. Spotkali się tam, czekając na swoje żony, które poszły do domu Mari Cruz, aby zebrać kilka artykułów religijnych, które powierzyli dziewczynie, aby dała je do ucałowania Dziewicy. Mari Cruz wpadła w ekstazę, podczas której udała się do Pines. Tam odmówiła Stację do Najświętszego Sakramentu, a później zatrzymała się w Calleja, w miejscu pierwszego objawienia, gdzie odmówiła kolejną Stację. Ludzie na placu wkrótce zobaczyli, jak dwie dziewczyny, Conchita i Loli, wchodzą pod balkon lub taras połączony z domem babci Loli. . „Widzieliśmy, jak Dziewica rzuca gwiazdę”. «Instynktownie» — powiedział dr Ortiz — „Spojrzeliśmy w górę w niebo i zobaczyliśmy gwiaździsty krzyż z północy na południe (czyli w kierunku Sosen) z wielką jasnością, pozostawiając ślad, który trwał. kilka sekund… Wiem, że Maximina Gonzalez i inne kobiety z wioski też widziały gwiazdę, wręcz przeciwnie, niektórzy młodzi chłopcy, którzy byli przy wejściu do domu Ceferyna i którzy słysząc krzyk podbiegli do dziewczynek. zobaczyć wszystko, bo były pod balkonem jak dziewczyny. Po przejściu gwiazdy poszliśmy tam, gdzie były dziewczyny i towarzyszyliśmy im modląc się w kierunku kościoła, przy którego wejściu ustała ekstaza. Natychmiast spytaliśmy je: — Dlaczego krzyczeliście? — Bo widzieliśmy, jak Dziewica zrzuca gwiazdę. — Ale nie mogłeś zobaczyć gwiazdy, bo byłeś pod balkonem! — Cóż, na pewno to widzieliśmy. Dziewica to zrobiła”. Ojciec Valentin wspomina o tym zjawisku w swoich notatkach: „Byliśmy na placu. Conchita i Loli krzyczały głośno ze strachu. Wszyscy się bali. Niektórzy ludzie patrzyli na dziewczyny; inni patrzyli w niebo. Ci, którzy zrobili to drugie, powiedzieli, że widzieli jasną gwiazdę, która przechodziła z jednej części nieba na drugą i że nie można jej w żaden sposób pomylić z spadającą gwiazdą lub kometą. Po krzyku dziewczyny śmiały się i szły dalej radośnie, jakby tańczyły z radości”. Zrozumiałe jest, że wszystkie te rzeczy, otoczone w ten sposób aureolą tajemnicy i prawdopodobnie spotęgowane przez przekazywanie od osoby do osoby, musiały wywoływać na ludziach duże wrażenie. Przy tych wszystkich rzeczach łatwo byłoby pomyśleć: gdzie to wszystko się skończy? Z pewnością wszystkie te rzeczy są zapowiedzią czegoś wielkiego, co ma nadejść. Co zobaczymy w dniu wypełnienia się orędzi.
„PODZIELIŁA W POSPIESZENIU W GÓRĘ”, KSIĘGA 2 PGS 18-20
Notatki sporządzone przez prawnika z Palencia, Luisa Navasa Carrillo w Garabandal. (Z „Poszła w pośpiechu na Górę”)
lipca 1962 r.„Dotarliśmy do Garabandal o zmroku w odpowiednim czasie, aby być obecni podczas pierwszego i jedynego objawienia dnia, z udziałem Loli. Trzymała nas do 4:30 rano. A o szóstej, kiedy ledwo zasnąłem, ojciec Hiacynty wezwał mnie, abym odmówił różaniec na Calleja. Dziewczyna czekała tam, siedząc na skałach. Odmówiliśmy różaniec w samotności i ciszy. Potem poszliśmy do kościoła i przed wciąż zamkniętymi drzwiami odmówiliśmy modlitwę o nawiedzenie Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Wtedy zrozumiałam, że taka dziewczyna jak Hiacynta musi codziennie wstawać o szóstej rano, aby iść do cuadro ( miejsca objawień ) i modlić się pierwszy różaniec tego dnia, chociaż na początku był to nakaz Matki Bożej, nie powtarzano go od miesięcy,a dziewczyna nadal chodziła tylko po to, by zadowolić Panią w niebieskim i białym ubraniu. (Czy możesz sobie wyobrazić 11-latków, którzy wstają codziennie o 6 rano i odmawiają różaniec na kamienistej ścieżce dla krów, bez polecenia? Wow!
Garabandal 